Die now, enjoy later!
In Mozarts Le nozze di Figaro strijdt Figaro tijdens de bunga bunga party van graaf Almaviva voor de monogamie. In tijden waarin ongeveer de hele wereld zich graaf Almaviva waant en dating sites het liefdesleven reguleren lijkt strijd voor de ware liefde nauwelijks nog kans van slagen te hebben. In Figaro Desire Machine wordt liefde opnieuw op de kaart gezet als een belangrijk middel om een revolutie te starten.
In de voorstelling worden aria's uit Le nozze di Figaro gesampled met popliedjes en teksten met denkbeelden over de liefde, geschreven door Sigmund Freud, Jenny Holzer, Slavoj Zizek, Gilles Deleuze, Jacques Derrida e.a. Zo komt het discours omtrent liefde en verlangen van de afgelopen 200 jaar voorbij, terwijl de performers zich bezinnen op nieuwe ideeën omtrent samenzijn. Daarvoor worden Beaumarchais' en Mozart's ideeën over monogamie en verlangen opnieuw tegen elkaar uitgespeeld.
Tekst
Joachim Robbrecht
Concept en regie
Joachim Robbrecht en Bruno Listopad
Met
Louis van der Waal, Janneke Remmers, Amaranta Velarde Gonzalez, Rick Paul van Mulligen, Bora Balci
Compositie en geluidsontwerp
William Bakker
Video
Tijmen Hauer
Kostuumontwerp
Helene Pieren