De Zee, De  Doden is een seculier oratorium, geschreven op uitnodiging van Muziek theater productiehuis Silbersee. 
Al lang interesseer ik me voor de zee als culturele en politieke ruimte, als metafoor en realiteit die ons omspoelt. Veel van mijn werk begint bij vragen omtrent identiteitsvorming en de rol van water als scheidende en verbindende factor vind ik boeiend. Voor dit werk zijn we begonnen bij de Nekyia,  een culturele praktijk bij de oude Grieken en ook een topos in de literatuur:  De Nekyia verwijst naar een ritueel waarbij men in gesprek gaat met de doden. In de literatuur is het een nachtelijke zeereis waarin de held de doden ontmoet en die transformatief is als ervaring.